Polityka pieniężna

Ostatnie miesiące nie przynoszą zmian kursu polskiej polityki monetarnej. Rada Polityki Pieniężnej na poprzednich posiedzeniach  zdecydowała się utrzymać stopy procentowe na niezmienionym poziomie. Mimo bardzo dobrych sygnałów nadchodzących z gospodarki członkowie Rady uznali, że – jak czytamy w informacji po czerwcowym posiedzeniu – obecny poziom stóp procentowych sprzyja utrzymaniu polskiej gospodarki na ścieżce zrównoważonego wzrostu.

Dynamika CPI wyhamowała i stabilizuje się wokół poziomu 2% rocznie, co oznacza, że znajduje się w obrębie dopuszczalnych odchyleń od celu inflacyjnego. Coraz bardziej umacnia się inflacja bazowa, co świadczy o wzroście krajowej presji popytowej i postępującym uniezależnianiu się gospodarki od egzogenicznych szoków podażowych. Realny poziom stóp procentowych pozostaje ujemny. Tempo wzrostu cen w krajach strefy euro kształtuje się na poziomie zbliżonym do obserwowanego w Polsce. EBC zamierza kontynuować monetarne wsparcie dla gospodarki Eurosystemu.

Kurs złotego od wielu miesięcy doświadcza aprecjacji. Notowania złotówki względem dolara amerykańskiego i euro osiągają roczne maksima. Dynamika podaży pieniądza od początku roku cechuje się dodatnią, choć spadkową tendencją. Obserwuje się w szczególności zmianę proporcji w tempie przyrostu środka płatniczego i agregatu monetarnego M2. Oznacza to, że spada względna masa pieniądza utrzymywanego na rachunkach długoterminowych, co może świadczyć o spadku skłonności Polaków do oszczędzania.

Dane z sektora realnego gospodarki pozwalają na daleko idący optymizm w formułowaniu przesłanek dla dalszego kształtowania polityki monetarnej. Wzrost PKB w pierwszym kwartale 2017 wyniósł 4,0% r/r, przekraczając prognozy z marcowego Raportu o inflacji NBP. Nastąpiło długo oczekiwane odbicie w poziomie inwestycji , które już nie wpływają negatywnie na stopę wzrostu gospodarczego. Stopa bezrobocia rejestrowanego pokazuje historycznie niskie odczyty. Najwyższy wynik w historii badania osiąga indeks ufności konsumenckiej BWUK.

Czynnikami, które mogłyby skłaniać do zaostrzenia polityki pieniężnej, są przede wszystkim przyspieszający wzrost gospodarczy i umacniająca się inflacja bazowa. Coraz lepsza sytuacja na rynku pracy, mająca odbicie w oczekiwaniach konsumentów, może sygnalizować zbliżające umocnienie się krajowej presji inflacyjnej, na co odpowiedzią mogłaby być podwyżka ceny pieniądza. Twardszy kurs polityki pieniężnej pozwoliłby również zdynamizować tempo wzrostu podaży pieniądza M2. Mimo to RPP – podobnie zresztą jak będący w bliźniaczej sytuacji EBC – nie zdecydowała się dotąd na bardziej restrykcyjny kurs polityki monetarnej ani też nie zapowiada takiego ruchu w najbliżej przyszłości. Zachowawczość decydentów może się wiązać z niepewnością co do wyzwań mogących pojawić się przed Polską w najbliższych miesiącach. RPP może obawiać się również wzmocnienia trendu aprecjacyjnego na PLN w razie ewentualnej podwyżki stóp.

Gabinet Cieni Rady Polityki Pieniężnej działający przy SKN Finansów i Makroekonomii SGH podjął na ostatnim posiedzeniu decyzję o podniesieniu stóp NBP o 25 punktów bazowych.

aby uniknąć powtórzenia

Z tym odbiciem to bym na razie nie przesadzał. 🙂