Wahania cen surowców w latach 2016-2017

 

 

30 listopada w Wiedniu odbędzie się spotkanie przedstawicieli kartelu OPEC, na którym zostanie podjęta decyzja w sprawie ewentualnego dalszego utrzymania porozumienia o niższych dostawach ropy, które wygasa w marcu. Jeśli do tego dojdzie, spowoduje to skokowy, spekulacyjny wzrost notowań w bliskiej perspektywie oraz długofalowo pomoże utrzymać wysokie ceny ropy. Za utrzymaniem ograniczeń produkcji są Arabia Saudyjska, Irak i Kuwejt, Rosja nie obstawia sztywno przy konkretnym stanowisku.

Ceny ropy są bardzo zależne od sytuacji politycznej jej głównych producentów. Niestabilna sytuacja w Arabii Saudyjskiej wynikająca z energicznej polityki następcy tronu, wojny (Jemen) i konflikty dyplomatyczne (Katar) powodują wzrosty notowań. Przeciwne sygnały płyną z granicy Syrii i Iraku, gdzie w bardzo szybkim tempie upada ISIS dając nadzieje na stabilizacje polityczną w obu krajach, co niewątpliwe zwiększy podaż i podwyższy ceny ropy. Kolejnymi punktami zapalnymi, które mogą mieć wpływ na kurs są Wenezuela i Libia, gdzie sytuacja polityczna nie rokuje dobrze.

Częste wahania stanu amerykańskich rezerw skutkują cotygodniowymi skokami cen. Powodują one dodatkowo zmiany różnic pomiędzy cenami ropy Brent i WTI, ponieważ determinują one w pierwszej kolejności cenę tej drugiej. Tendencję spadkową sugeruje stale rosnące wydobycie ropy w USA, napędzane przez stosunkowo wysokie ceny na rynkach światowych oraz rozwój produkcji tego surowca w oparciu o złoża łupkowe.

Z racji na stosunkowo dużą stabilność gospodarczą i polityczną na świecie kurs złota nie ma dużych szans na wzrost i takiego nie notuje. Jest on w dużym stopniu niewrażliwy na chwilowe zmiany popytu. Stabilny i stały wzrost gospodarczy oraz dobre notowania giełdowe nie skłaniają do inwestowania w surowce uznawane za bezpieczne lokaty kapitału. Ewentualną dużą zmianę może spowodować jedynie ujawnienie przez Chiny informacji o rzeczywistym stanie swoich rezerw tego kruszcu, o ile będzie on znacznie odbiegał od wcześniej deklarowanego.

Cena miedzi na LME wzrosła od początku roku o około 23%, co jest rekordowo dużym przyrostem (lepszy wynik osiągnęło tylko aluminium – 25%). Jest on napędzany przez rosnący popyt na rynkach światowych, przy jednoczesnej stabilizacji podaży. Kurs ponadto windują prognozy dużego deficytu miedzi na rynkach światowych w latach 2018/2019 oraz problemy niektórych producentów miedzi (wydobycie tego surowca jest podzielone pomiędzy dużych producentów, posiadających odpowiednie złoża i mających relatywnie duże udziały w rynku).

W skali roku ceny zarówno ropy jak i miedzi mimo chwilowych spadków notują stałą tendencje wzrostową, przy najniższych wartościach w listopadzie ubiegłego roku (WTI 466,67 USD/bbl, Brent 48,14 USD/bbl, Comex Copper 2,229 USD/funt) oraz najwyższych w dniu obecnym (56,95 WTI, 62,6 Brent oraz 3,1275 miedź). Złoto przy obecnej cenie 1279,4 USD za uncję plasuje się na średnim poziomie, odczuwalnie wyższe wyniki notują w listopadzie 2016 (1288 USD) oraz wrześniu 2017 (1330,4 USD).